przesądz|ić

pf — przesądz|ać impf vt 1. książk. (rozstrzygnąć) to settle

- to przesądza sprawę that settles the matter

2. (mieć decydujący wpływ) to determine

- o wyniku meczu przesądziła jedna bramka one a. a single goal determined the result of the match

- niska cena przesądziła o zakupie artykułu the low price was the decisive factor in the purchase